‏ خالق اثر شورانگیز "نینوا"، با کوک نا سازسرزمین شوالیه ها همنوا نشد ‏

حسین علیزاده  خالق  اثر شورانگیز "نینوا"،  با امتناع از دریافت نشان شوالیه دولت فرانسه ثابت کرد که لقب سردار موسیقی ایران برازنده اوست.

به نقل از مرصاد، از هفته های گذشته که موضوع اهدای نشان شوالیه به حسین علیزاده آهنگ ساز ایرانی مطرح شده بود، گمانه زنی هایی صورت گرفت که این استاد موسیقی ایرانی نشان شوالیه را دریافت نخواهد کرد.

این مسئله که علیزاده نشان شوالیه که از طرف دولت فرانسه اهدا می شود را دریافت نمی کند با توجه به شناختی که از روحیات این استاد موسیقی ایران وجود دارد، مطرح شده بود.

با این حال بسیاری از منتقدان عرصه موسیقی ایران و جمع کثیری از مردم در رسانه ها و فضای مجازی ضمن حمایت از اقدام احتمالی علیزاده خواستار این شده بودند که علیزاده این نشان را دریافت نکند.

در نهایت حسین علیزاده این استاد موسیقی ایرانی نشان داد که ایرانی بودن خود را افتخار می داند و تاکید دارد که این نشان دولت فرانسه را دریافت نکند.

استاد علیزاده با انتشار یادداشتی اعلام کرد که این نشان را دریافت نمی کند.وی در یادداشت خود نوشته است:

به نام آنکه هنر را آفرید

شاید نوشتن این نامه، دشوار ترین و زیباترین لحظه عمرم را رقم می زند.

از روزهایی دور، از کوچه پس کوچه های خیابان خیام تا دبستان حافظ.از خیابان خواجه نظام الملک تا هنرستان موسیقی. از خیابان درختی تا مسیر دانشگاه تهران، از مسیری تا مسیری سیر شد...

از صدها کوچه و شهر و دیار گذشتم اما به شوق هفت شهر عشق در خم کوچه ای به انتظار ماندم و می مانم. چه با شکوه است یاد مادرم و یاد پدرم که برایم خودآموز عشق اند. و چه با شکوه است ستایش آموزگارانی که واژه مقدس هنر را در من دمیدند. سالهاست به پاس حق شناسی شان دل می نوازم و چه بزرگ مردمی که دل می دهند، می سازند و می پرورانند هنرمندشان را.

هنر فراتر از هر مرزی حکایتی است آشنا برای هر انسان. پیام آور عشق ، صلح، دوستی، برادری و برابری. نقشی است تا ابد برای هر دلی که می تپد در دیار من و دیاری دگر. هنرمند در دیار خود ساخته می شود تا بپروراند جهانی را.

موسیقی کهن ایران، طنین تاریخ مردمی است با شکوه. عشق، شجاعت و ایثار از تک تک نغمه هایش جاری است. و افتخار واژه ایست که مردم به هنرمند هدیه می دهند؛ همان طور که ما به هنرمندان بزرگ خود و جهان افتخار می کنیم، مردم هنردوست جهان نیز به بزرگان ما افتخار می کنند. مرا مردم هنردوست و هموطنان عزیز و بزرگم بارها به اوج افتخار رسانده اند. افتخاری که در بلندای وجود و در دستان گرمشان بود و حالا...

نغمه عشق و محبت و سپاس از دیاری دگر با عنوان و معنی خاص.  نه در ستایش من، بلکه در ستایش هنر و هنرمند و چه زیباست نام ایران بر بال هنر، در پرواز از دیاری به دیاری و از مردمی به مردمی.  اگر سیاهی جنگ و کینه و نابرابری در دنیای قدرت حاکم است، نغمه های عشق در دل مردم جهان فراتر و با قدرتی جاودانه نیز حاکم است. اگر سفیر سیاسی و فرهنگی کشور فرانسه، هدیه ملت با فرهنگ فرانسه را به سینه هنرمندان بزرگ ما نصب می کند، آن را ارج می نهیم و ما نیز ستایش می کنیم ستارگان پر افتخار تاریخ خود را.

شاید اگر در دیار ما توجه و درک از هنر والای موسیقی همان طور که نزد مردم است، نزد مسئولان - که باید خدمتگزاران تاریخ و فرهنگ و هنر باشند- می بود، یک هدیه و عنوان غیر خودی این همه انعکاس نداشت.

وقتی در فضای هنری نور کافی نباشد، چراغی کوچک خورشید می شود.و اما من ضمن قدردانی از مسئولین کشور و سفارت فرانسه، به احترام مردم هنر پرور و هنر دوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده و تا آخر عمر به آن پیشوند و یا پسوندی نخواهم افزود.

در آخر ضمن تبریک به تمام بزرگان ایران و جهان که نشان با ارزش شوالیه را دریافت کرده اند، خود را بی نیاز از دریافت هر نشانی دانسته، همچنان اندر خم کوی دوست و به شوق عشق تا آخر عمر خواهم ایستاد.

با سپاس از تمام مردم هنردوست ایران و جهان / حسین علیزاده

لقب سردار موسیقی ایران برازنده علیزاده

در شرایطی که دولت فرانسه بارها رویکرد ضد ایرانی خود را اعلام کرده و در طی سالیان اخیر با انجام دادن اقدامات فراوانی همسو با کشورهایی که دشمنان تاریخی ملت ایران محسوب می شوند، مردم ایران را تحت فشار قرار داده است، امتناع علیزاده از دریافت نشان شوالیه بیانگر این است که این استاد موسیقی از شرایط روز به خوبی آگاه است.

آگاهی و بصیرت موضوعی است که از واجبات فعالیت هنرمندان و فعالان ایران حوزه است. علیزاده نشان داد که بصیرتش در این موضوع بالاست و یک ایرانی تمام عیار است که می داند چه زمان باید چه کاری انجام بدهد.

در این شرایط است که بایستی لقب سردار موسیقی ایران را به این استاد موسیقی بدهیم زیرا این بصیرت در حوزه هنر را تنها سرداران ایرانی در جبهه های فرهنگی، هنری دارند.

منبع : دانا

تغییر لوگوی رئال‌مادرید برای جلب‌نظر مسلمانان

باشگاه رئال‌ مادرید به احترام مسلمانان علامت صلیب را از روی لوگوی خود برداشت.

فلورنتینو پرس، رئیس باشگاه رئال‌ مادرید لوگوی جدید این تیم را رونمایی کرد. تفاوت لوگوی جدید رئال‌مادرید با لوگوی قبلی آن یک صلیب است که در لوگوی جدید خبری از آن نیست.

روزنامه مارکا اسپانیا نوشت این تغییر به دلیل جلب رضایت مسلمانان انجام گرفته است.

رئال‌مادرید در طول چند سال گذشته همکاری اقتصادی وسیعی را با بانک ابوظبی آغاز کرده است که طی این برنامه اقتصادی قرار است نام ورزشگاه سانتیاگو برنابئو نیز تغییر کند. تغییر لوگوی رئال مادرید نیز به دلیل جلب رضایت مسلمانان صورت گرفته است.

فلورنتینو پرس، رئیس باشگاه رئال مادرید تغییر لوگوی این باشگاه را یک استراتژی همکاری توصیف کرد و گفت: خیلی خوشحال هستم که رابطه ما با امارات روز به روز در حال گسترش است. پس از همکاری‌های خوبی که بین ما و بانک ابوظبی به دست آمد، تصمیم گرفتیم برای جلب نظر مردم امارات و مسلمان‌ها صلیب را از روی لوگوی باشگاه برداریم.

روزنامه مارکا به انتقاد از تغییر لوگوی رئال پرداخته است و نوشت: باشگاه رئال مادرید به خاطر جلب هوادار در دنیا حاضر است هویت خود را تغییر دهد و این اصلا اتفاق خوبی نیست.

شرکت هواپیمایی امارات فصل گذشته به عنوان اسپانسر باشگاه رئال مادرید انتخاب شد و این شرکت سالیانه 30 میلیون یورو به رئال مادرید پول پرداخت می‌کند.

انجام بازی‌های دوستانه و برپایی اردوی تدارکاتی در امارات یکی از اقداماتی است که رئالی‌ها قصد دارند در تابستان در برنامه خود داشته باشند.

منبع : شبکه اطلاع رسانی دانا

جوانروح در آخرین پلان هنر و شکار سرطان ‏

عظیم جوانروح پس از مدت‌ها ابتلا به سرطان روده در تاریخ ۴ آذر ۱۳۹۳ در بیمارستان لاله تهران درگذشت. مراسم تشییع پیکر زنده یاد عظیم جوانروح صبح جمعه 7 آذر از جلوی خانه سینما برگزار شد.

یادنامه

عظیم جوانروح سال ۱۳۲۴ در اردبیل متولد شد، او از سال ۱۳۵۲ به عنوان فیلمبردار در سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران مشغول بکار شد. جوانروح به مدت ۲ سال - سال‌های ۱۳۵۴ و ۵۵-  در دفتر سازمان رادیو تلویزیون در پاریس به فعالیت پرداخت.

او در دهه‌ی 60 فیلمبردارکارهایی مانند علی و غول جنگل» و «پاتال و آرزوهای کوچک» بود. همچنین در چند پروژه مانند «مختارنامه» و «شاهگوش» با داوود میرباقری - کارگردان - همکاری کرد.

او در این دوره تعدادی مستند گزارشی و خبری ساخت که به موضوع مراحل ساخت نیروگاه اتمی ایران در فرانسه، زندگی مارک شاگال (مصاحبه اختصاصی با این نقاش فرانسوی) زندگی و آثار ویکتور وازارلی، برنامه تئاترهای پاریس و دیگر موضوعات سیاسی، اجتماعی و هنری اختصاص داشت.

در جریان اعتصاب کارکنان سازمان رادیو تلویزیون، (پائیز ۱۳۵۷) جوانروح به عنوان یکی از نمایندگان این شورا برگزیده شده بود. او با دفتر آیت‌الله طالقانی و دفتر آیت‌الله خمینی ارتباطی نزدیک و بی واسطه داشت. جوانروح مسئول هماهنگی و برنامه ریزی‌های تلویزیونی در مدرسه رفاه و علوی (محل اقامت امام در بهمن ۱۳۵۷ بود. او در دوره صادق قطب‌زاده٬ نخستین سرپرست سازمان رادیو تلویزیون بعد از انقلاب٬ برای مدت کوتاهی مدیریت تولید شبکه دوم تلویزیون را بر عهده داشت.

دیدگاه دیگران

کیومرث پوراحمد ، کارگردان سریال "قصه های مجید" و "سرنخ" گفت : عظیم رفت، همه می‌رویم اما خاری که از خاکستر او بلند می‌شود به چشم سیاست‌بازان فرهنگ ستیز می‌رود که نمی توانند فرهنگ و به خصوص سینما را ببینند.

محمود فلاح تهیه‌کننده سریال "مختارنامه" ، که از دوستان صمیمی و خانوادگی مرحوم عظیم جوانروح است، در توصیف اخلاقیات این فیلمبردار پیشکسوت سینما و تلویزیون گفت: او یکی از بااخلاق‌ترین و حرفه‌ای‌ترین فیلمبرداران این مملکت بود؛ حیف شد که رفت.

فلاح درخصوص آشنایی‌اش با زنده‌یاد جوانروح توضیح داد: از سال 1347 با وی همکاری داشتم و با یکدیگر سفرهای زیادی داشتیم.

فلاح  گفت : با عظیم جوانروح از زمان ورود امام خمینی (ره) به ایران همکار بودیم، او از آن زمان جزو تصویربرداران بود. با یکدیگر هم‌کلاس هم بودیم. مرحوم جوانروح علاوه بر کار فیلمبرداری، سمت‌های مختلف دیگری داشتند و به نظرم فقط یک فیلمبردار نبود، بلکه به لحاظ اخلاقی و رفتاری به قدری خوب بودند و روابط عمومی بالایی داشتند که همه‌ی مشکلات و سختی‌های یک پروژه را حل می‌کردند. هر تهیه‌کننده‌ای که با مرحوم جوانروح کار می‌کرد این اطمینان را داشت که صحنه به خوبی می‌چرخد و هیچ مشکلی پیش نمی‌آید.

تهیه‌کننده مختارنامه از همکاری‌اش در این پروژه گفت : به عنوان تهیه‌کننده به روابط عمومی مرحوم جوانروح نمره 100 می‌دهم. همچنین قبل از انقلاب یک فیلم سینمایی با عنوان «آتش بدون دود» با زنده‌یاد جوانروح داشتم .

فلاح در پایان برای زنده‌یاد عظیم جوان‌روح طلب آمرزش کرد و گفت: او یکی از بهترین فیلمبرداران مملکت بود، روحش شاد و یادش گرامی.

جوان‌روح  و مدیر فیلمبرداری آثار :

هفت ترانه (۱۳۸۰)،

 یکی بود یکی نبود (۱۳۷۹)،

قصه‌های کیش (اپیزود اول، کشتی یونانی) (۱۳۷۷)،

 بیقرار (۱۳۷۳)،

 آخرین خون (۱۳۷۲)،

پرواز از اردوگاه (۱۳۷۲)،

 ترانزیت (۱۳۷۲)،

روز فرشته (۱۳۷۲)،

 صبح روز بعد (۱۳۷۱)،

آواز تهران (۱۳۷۰)،

مجنون (۱۳۶۹) و در انتظار شیطان (۱۳۶۶).

مجموعه‌های تلویزیونی

      شاهگوش (۱۳۹۲)

    سریال مختارنامه (۱۳۸۸-۱۳۸۲)

    معصومیت از دست رفته (۱۳۸۲)

    کیف انگلیسی (۱۳۷۸)

    سرنخ (کیومرث پوراحمد)(۱۳۷۵)

تنها 8 دقیقه نمایش ...

نگاه ها همه بر روی پرده سینما بود..

اکران فیلم شروع شد، شروع فیلم، تصویری از سقف یک اتاق بود.

دو دقیقه بعد همچنان سقف اتاق…سه،چهار، پنج……..،

...

هشت دقیقه اول فیلم فقط سقف اتاق!

صدای همه در آمد...

اغلب حاضران سینما را ترک کردند!

ناگهان دوربین حرکت کرد و آمد پایین و به جانباز قطع نخاع خوابیده روى تخت رسید.

در آخر زیرنویس شد؛ این تنها ۸ دقیقه از زندگى این جانباز بود…!!!

زجری که تو می کشی برادر، کم نیست

تا روز شهادتت، نجات از غم نیست

از چشم تو، قطره قطره غربت ریزد

مظلوم تر از تو هست در عالم؟نیست

  حمیدرضا حامدی

حماقت های فرعونیت

روزی فرعون خوشه ای انگور در دست داشت و مشغول خوردن بود.

در این هنگام ابلیس به نزد او آمد و گفت: آیا کسی هست که بتواند این خوشه ی انگور را به مروارید تبدیل کند؟

فرعون گفت: نه.

ابلیس به وسیله ی سحر و جادو آن خوشه ی انگور را به به خوشه ی مروارید تبدیل کرد.

فرعون تعجب کرد و گفت:

واقعا که تو مردی اُستاد هستی!...

ابلیس با شنیدن این جمله، سیلی محکمی بر گردن او زد و گفت:

مرا با این اُستادی به بندگی قبول نکردند، تو چگونه با این حماقت ادعای خدایی می کنی؟