پل تاریخی دوازده چشمه آمل ‏

پل دوازده چشمه در دوران پادشاهی شاه عباس صفوی بر روی رود هراز در مرکز شهر آمل در ابتدای خیابان سبزه میدان احداث گردیده و در دوران قاجار به طور کامل مرمت و بازسازی شده و دو بخش شرقی و غربی شهر را بهم متصل می‌کند.گرچه این پل پیش از دوره صفوی وجود داشته ولی در زمان شاه عباس صفوی به طور کامل ساخته شده‌است.

این پل (به نیت دوازده معصوم) دارای ۱۲ طاق و دهنه می‌باشد که هر یک بر پایه‌های مستطیل شکل استوار شده‌اند .

پل آجرى دوازده پله بر روى رودخانه هراز در وسط شهر آمل احداث شده و دو بخش شرقى و غربى شهر را به همدیگر متصل مى‌کند. شکل طاق‌ها ، ‌ جناغى است که بر روى پایه‌هایى مستطیل شکل استوار شده‌‌اند ، به نحوى که ارتفاع آخرین نقطه تیزى آن از سطح آب رودخانه ۷ متر است. فاصله پایه‌هاى این پل ۶ متر است که در قسمت مخالف جریان آب ، سیل برگردان یا موج‌شکن دارند. طول پل ۱۲۰ متر و عرض آن ۶/۴۰ متر است. این پل در اوایل قرن ۱۸ میلادى به وسیله یکى از شیخ‌الاسلام‌هاى سابق آمل ساخته شده ودر قرن ۱۹ میلادى توسط میرزا شفیع مازندرانى وزیر دوره ناصرالدین‌شاه تعمیر و بازسازى گردیده است. قدمت بناى پل به سال ۱۰۱۸ هجرى قمرى مى‌رسد. این پل بیشتر به خاطر نقش حیاتى و سازنده آن ، یکى از معتبرترین پل‌هاى تاریخى مازندران به شمار مى‌آید.

پل آجری دوازده پله بر روی رودخانه هراز در وسط شهر آمل احداث شده و دو بخش شرقی و غربی شهر را به همدیگر متصل می کند. این پل بیشتر به خاطر نقش حیاتی و سازنده آن، یکی از معتبرترین پل های تاریخی مازندران به شمار می آید.

این پل در حال حاضر دارای 12 چشمه می باشد و زیر سه چشمه آن آب وجود دارد . زیر پل فضای باز دارد که در سال های اخیر تبدیل به پارک و فضای سبز شده و در زیر دو دهنه در سمت غرب پل ، جاده ای آسفالته برای عبور ومرور درست شده است .این پل علاوه بر دوازده پله  به نام هراز  و پل امام حسن عسگری  نیز شهرت دارد . نویسنده کتاب تاریخ خاندان مرعشی سه بار از این پل به نام پل هراز   یاد کرده است . جهانگردانی از این پل دیدن کردند از آن به دوازده پله  و دوازده چشمه  و پل هراز  (هنوی) یاد کرده اند . تاریخ دقیق بنای این پل  معلوم نیست . اعتماد السلطنه بنای این پل را مربوط به قبل از اسلام  میداند ومی نویسد :  پل طولانی کم عرضی از سنگ وآجر بر روی رودخانه(هراز ) عبارت از ده طاق بنا شده است . نسبت این بنا را به اعراب می دهند ولی از ظاهر وضع چنان می نما ید که قدیم تر از فتح اسلام بنا شده است . بعضی ساخت آن را در قرن 18 میلادی دانسته اند و عده ای دیگر آن را از بناهای حضرت امام حسن عسگری می دانند.

منبع :irandeserts.com

پل تاریخی شالو

  ازجمله آثار قدیمی شهرستان ایذه و استان خوزستان پل تاریخی شالو است.

پل شالو گذرگاهی بوده به قدمت چند هزارساله که آثار برجامانده و شواهد موجود اطراف این گذرگاه گواهی است از هنر معماری و اندیشه ایرانیان باستان که در مسیر جاده تاریخی دزپارت قرارداشته.

این پل که با آبگیری سد کارون 3 زیر آب رفت خاطرات بسیاری را با خود به زیر آب برد از جمله خاطرات کوچ ایل بختیاری که همه ساله برای عبور از کارون خروشان باید از این تنگه عبور می‌کردند.

پل قدیم شالو که تشکیل شده از دو ستون بلند و مستحکم و دو طناب ضخیم و محکم که قدیم این پل چوبی بوده و تلفیقی از چوب و طناب بوده بعدها با استفاده از کابل دو سر پل را به هم وصل کردند و چیزی شبیه به اتاقک افراد و دامها را جا به جا می‌کرد.

به دلیل اینکه در خاک بختیاری رودخانه های بسیاری جریان دارد ، پل های زیادی نیز بر روی این رودخانه ها ساخته شده است تا موجب سهولت در رفت و آمد مردم گردند.

برخی از معروف‌ترین پل‌های این منطقه عبارتند از: شالو، خداآفرید، اودو، مرواری، دوپلان، ارمند، کره بست، بهشت آباد، بازفت، سوسن، هلایجان، لالی، دهنو، اورگان، ماری، زنجیره، سودجان، چهراز، باغملک، میداوود، رودزرد و... که قدمت برخی از آنها به دوران اشکانی و ساسانی باز می‌گردد.

یکی از قدیمی ترین، بزرگ ترین و معروف ترین پل های بختیاری، پل « شالو» است .چون این پل در قلمرو طایفه شالو واقع بوده است، صدها سال است که به این نام شناخته می شود.

پل شالو و « گدار» معروف « بلوطک» نه تنها یکی از مهم ترین گذرگاه‌هایی است که خوزستان را به فلات مرکزی ایران وصل می‌کند بلکه بخش مهمی از ایل بختیاری نیز از آن استفاده کرده و خود را به مناطق گرمسیری و سردسیری می‌رساند. این پل در طول تاریخ با اسامی مختلفی مانند: خره زاد، خورزاد، دزپارت، دسفارت، ایذج و شالو شناخته شده است.

پل و گدار شالو نفش مهمی در رونق جاده باستانی دزپارت، دسپارت، دزفارت یا دسفارد داشته است. این راه مهم در دوره عیلامی ساکنان دو سوی رشته کوه را در سرزمین فعلی بختیاری به هم متصل می‌کرد. این پل در دوره هخامنشی، اصفهان را به خوزستان (شوشتر، ایذه و اصفهان) مرتبط می‌ساخت.

در کتاب «سفرنامه ابودولف » که در سال 341 قمری به رشته تحریر درآمده است در ذکر بناهای خوزستان آمده است: «پل معروف خورزاد(خرزاد) نیز از بناهای او می باشد. این پل میان ایذج و رباط واقع است و یکی از شگفتیهای جهان است. پل مزبور بر روی رودخانه خشکی که فقط هنگام طغیان آب باران آب دارد ساخته شده در آن هنگام این رودخانه به دریای خروشانی مبدل می شود که پهنای آن بر روی زمین به یکهزار ذراع و عمق آن به یکصد و پنجاه ذراع و پهنای کف آن به ده زراع میرسد. ساختمان این پل از پایین تا کف زمین با سرب و آهن انجام شده و هر قدر بنا بالا می آید از عرض آن کاسته و دهانه اش تنگ تر می شود. در دو جانب پل در شکاف میان ساختمان و زمین کنار رودخانه تفاله آهن آمیخته به سرب گداخته ریخته شده. پنهای شکافی که بدین شکل پر شده در سطح زمین به چهل ذراع می رسد. در اینجا دهانه رودخانه یکصد و دوازده ذراع است آنگاه پل روی پایه ها مزبور بنا شده. در شکاف میان پایه های پل و دو پهلوی رودخانه و همچنین در کف زمین آب سرب مخلوط با تکه های مس ریخته شده است. این پل دارای یک تاق بسیار محکم است و از شگفتی‌های هنر معماری بشمار می رود.»

در دوره آل بویه این پل تعمیر و بازسازی شد. دلیل آن حمایت لرها و اهالی شهر ایذج از آل بویه و نقش کلیدی آنان در تشکیل و تاسیس سلسله آل بویه بود. آل بویه برای جبران خدمات لرها دست به کار بزرگی زدند و پل معروف ایذج را تعمیر و بازسازی کردند.

در اوایل سال 1308 شمسی در جریان قیام علی مردان بختیاری برای پیشگیری از پیشروی قوای دولتی و غافلگیر شدن رزمندگان، پل شالو تخریب شد. بعد از این گاهی با استفاده از کابل‌های فلزی محکم و قطور اتاقک‌های چتری نیز درست می‌کردند که با قرقره و با کمک پل‌بانان عابرین به آن سوی رودخانه هدایت می‌شدند.

در بهمن سال 1331 شمسی نیز با اشاره ژاندارم های مستقر در پادگان ایذه که گمان می کردند ابوالقاسم خان بختیار صبحگاه از این پل عبور می کند با اسید و تیزآب سیم‌های فلزی پل را تخریب کردند تا هنگام عبور خان پل تخریب و خان و همراهانش به قعر دره سقوط کنند. اما آن روز به جای ابوالقاسم خان پنج روستایی بی‌نوا جان خود را از دست دادند.

در سال 1343 شمسی عملیات نصب پل فلزی آغاز شد و در سال 1346 کار آن به اتمام رسید. در آبان ماه سال 1383 با اتمام عملیات سد کارون 3 و پل های قوسی و آبگیری سد، پل شالو به زیر آب رفت و از نگاه‌ها محو گردید و تنها خاطره های آن برای عشایر و عابرین برجای ماند و پل های دوگانه قوسی جایگزین پل قدیمی شدند.

پل شالو صدها سال در اختیار طایفه شالو بود و هر سال در فصل بهار قبل از شروع کوچ بهاره آن را بازسازی می کردند و با عبور دادن عشایر از پل و گدار درآمد خوبی نیز عایدشان می شد.

بعدها کلانتر طایفه شالو به دلیل عواطف و وابستگی های فامیلی پل بانی و اخذ عوارض آن را به اشخاص دیگری واگذار کرد.

نهایتاً پس از کشمکش‌های فراوان و دخالت طوایف دیگر، دولت با دریافت مبلغ 30000 تومان رسماً امتیاز پل بانی، نگهداری و دریافت عوارض را به کلانتر طایفه لجم اورک واگذار کرد.

منبع : همشهری آنلاین

‏ روش بهترین سرمایه گذاری برای درآمد عالی

اقتصاد / آموزش / سرمایه گذاری / روش ها سرمایه گذاری و درآمد ( سود) / صندوق های سرمایه گذاری .

فعالان اقتصادی به مرور زمان به این نتیجه رسیدند که شراکت روشی سودمند در امور اقتصادی است؛ چرا که از این طریق سود و زیان بین سرمایه‌گذاران توزیع می‌شود. بدین ترتیب، شرکت‌هایی ایجاد شد که افراد در آن سهم مالی داشتند. به تعبیر دیگر سهم به معنای میزان تملک شخص از یک شرکت سهامی است.

صندوق سرمایه‌گذاری چیست؟

قبل از آنکه به معرفی صندوق‌های سرمایه‌گذاری بپردازیم، لازم است دو روش اصلی برای سرمایه‌گذاری را معرفی کنیم:

الف. سرمایه‌گذاری مستقیم

ب. سرمایه‌گذاری غیرمستقیم

در سرمایه‌گذاری مستقیم، سرمایه‌گذار مستقیماً پول خود را در جایی سرمایه‌گذاری می‌کند. مثلاً وقتی مستقیماً به یک کارگزار بورس مراجعه و سهام یا اوراق اجاره خریداری می‌کنید، به‌صورت مستقیم و بدون واسطه سرمایه‌گذاری کرده‌اید.

 اما در سرمایه‌گذاری غیرمستقیم، سرمایه‌گذاری از طریق یک واسطه اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کند، واسطه‌ای که از نظر او توانایی و صلاحیت لازم برای سرمایه‌گذاری را دارد.

فرض کنید برادر یا دوست نزدیک شما دانش و تخصص بسیار زیادی برای سرمایه‌گذاری در بورس دارد و طبیعتاً مورد اعتماد شما هم هست. اگر شما به‌جای آنکه خودتان مستقیماً اقدام به خرید سهام کنید، پول خود را در اختیار او قرار دهید تا وی، برای شما در بورس سرمایه‌گذاری کند، در واقع شما یک سرمایه‌گذاری غیرمستقیم انجام داده‌ایـد.

سرمایه‌گذاری از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری نیز یک سرمایه‌گذاری غیرمستقیم محسوب می‌شود، به‌ طوری‌ که به‌ جای آنکه سرمایه‌گذار خود مستقیماً اقدام به خرید و فروش اوراق بهادار در بورس نماید، پول خود را در اختیار صندوق سرمایه‌گذاری قرار می‌دهد تا متخصصان صندوق، اقدام به سرمایه‌گذاری نمایند. برای این کار، کافی‌ است سرمایه‌گذار به یکی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مراجعه کرده و سهام آن صندوق را که اصطلاحاً، «واحد سرمایه‌گذاری» نام دارد، خریداری نماید. با خرید واحد سرمایه‌گذاری توسط سرمایه‌گذار، پول در اختیار صندوق، سرمایه‌گذاری قرار می‌گیرد. سپس مدیران و کارشناسان صندوق سرمایه‌گذاری که افراد متخصص و مورد اعتماد بورس هستند، با این پول اقدام به سرمایه‌گذاری در بورس می‌کنند.

انواع صندوق سرمایه‌گذاری

در یک تقسیم‌بندی کلی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری را به دو گروه اصلی می‌توان طبقه‌بندی کرد:

1. صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت

همان‌طور که از اسم این صندوق‌ها نیز مشخص است، این صندوق‌ها حداقل بازده تضمین‌ شده‌ای را نصیب سرمایه‌گذاران خود می‌کنند.

2. صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام (صندوق‌های دارای ریسک)

برخلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت، صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام بخش عمده منابع مالی خود را در سهام شرکت‌ها، سرمایه‌گذاری می‌کنند، بنابراین طبیعتاً ریسک سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها نیز در مقایسه با صندوق‌های با درآمد ثابت بیشتر بوده و البته، انتظار کسب بازده از این صندوق‌ها نیز بیشتر خواهد بود.

سهام صندوق درآمدی

اگر سرمایه گذار مایل به درآمد جاری است، باید دنبال سهام یک "صندوق درآمدی" باشد. اوراق بدهی شرکتی یا دولتی، دو نوع از دارایی های عمومی تر دریک صندوق درآمدی هستند.

برای افرادی که دارای قدرت ریسک‌پذیری بالاتری هستند و در عین حال، تخصص و یا فرصت کافی برای سرمایه‌گذاری در بورس را ندارند، سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها می‌تواند مطلوبیت بیشتری داشته باشد. صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام، خود به دو نوع تقسیم می‌شوند:

الف. صندوق‌های کوچک: که تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری آنها حداقل 5 هزار و حداکثر، 50 هزار واحد است.

ب. صندوق‌های بزرگ: که تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری آنها حداقل 50 هزار و حداکثر 500 هزار واحد است.

راه و روش انتخاب یک صندوق سرمایه گذاری خوب

آیا درباره سرمایه گذاری در یک صندوق سرمایه گذاری مشترک(Mutual Fund) فکر می کنید؟ ولی از چگونگی شروع این کار یا اینکه کدام یک از این صندوق ها براساس نیازهایتان مناسبترین است، مطمئن نیستید؟ آنچه که شما ممکن است ندانید این است که فرایند این انتخاب خیلی آسان تر از آن چیزی است که فکر می کنید.

سبک و نوع صندوق سرمایه گذاری

اگر سرمایه گذار قصد دارد تا پول را در صندوق سرمایه گذاری برای دوره بلندمدت به کار گیرد و یک میزان متوسط خطر و فراریت را تصور کند، بنابراین نوع سرمایه گذاری که برای او مناسب است یک "صندوق سرمایه گذاری با افزایش ارزش سرمایه بلند مدت"(Long-term capital appreciation fund) می باشد.

این سبک از صندوق ها نوعا یک درصد بالایی دارایی شان را در سهام عادی نگه می دارند، و از این رو بصورت ذاتی با نوسان همراه هستند. آنها همچنین پتانسیل یک سود بزرگی را با خود در طول زمان به همراه دارند.

تعیین کردن اهداف و میزان تحمل ریسک

قبل از خریدن سهام هر صندوقی، سرمایه گذار باید در ابتدا اهداف و خواسته هایش از سرمایه گذاری کردن پولش را مشخص کنند. آیا سودهای سرمایه ای بلند مدت(Long-term Capital gains) می خواهد،یا یک درآمد جاری را ترجیح می دهد؟ آیا این پول برای پرداخت هزینه های دانشگاه استفاده خواهد شد، یا مکمل بازنشتگی برای دهه های بعد است؟تعیین هدف اهمیت دارد به این دلیل که به شما این امکان را می دهد تا به طور چشمگیری فهرست بیش از 8.000 صندوق های سرمایه گذاری را که در حوزه عمومی است را کوچک تر کنید.

در ادامه، سرمایه گذاران باید همچنین به مسئله تحمل ریسک(Risk Tolerance) توجه کنند.آیا سرمایه گذار توانایی استطاعت آن را دارد و از نظر روانی نوسانات چشمگیر ارزش سبد سهام را می پذیرد؟یا،یک سرمایه گذاری محافظه کار تر شایسته تر است؟مشخص کردن تحمل ریسک به اندازه معین نمودن هدف اهمیت دارد.کلا، چه سرمایه گذاری ای خوب است که سرمایه گذار در شب خواب های وحشتناک نداشته باشد؟

نهایتا، مسئله افق زمانی باید مشخص شده باشد.سرمایه گذاران باید درباره مدت زمانی که استطاعت پارک کردن پول شان را دارند ، یا اگر انتظار نقدینگی در آینده ای نزدیک را دارند، فکر کنند.به خاطر اینکه، صندوق های سرمایه گذاری هزینه های فروش(Sales Charges) دارند، که می تواند مقدار قابل توجه ای از بازدهی سرمایه گذار در یک دوره کوتاه مدت را ببلعد.در واقع داندگان واحدهای صندوق سرمایه گذاری مشترک باید یک افق زمانی حداقل پنج ساله یا بیشتر داشته باشند.

به طور معکوس، اگر سرمایه گذار مایل به درآمد جاری است، باید دنبال سهام یک "صندوق درآمدی" باشد. اوراق بدهی شرکتی یا دولتی، دو نوع از دارایی های عمومی تر دریک صندوق درآمدی هستند.

البته، زمانی هایی وجود دارد که یک سرمایه گذار یک نیاز بلندمدت دارد، اما نمی خواهد یا قادر نیست تا یک خطر اساسی را تصور نماید.دراین مورد، یک "صندوق تعادلی"(Balanced fund)، که در هر دو سهام عادی و اوراق قرضه سرمایه گذاری می کند،ممکن است بهترین انتخاب باشد.

اگر سرمایه گذار قصد دارد تا پول را در صندوق سرمایه گذاری برای دوره بلندمدت به کار گیرد و یک میزان متوسط خطر و فراریت را تصور کند، بنابراین نوع سرمایه گذاری که برای او مناسب است یک "صندوق سرمایه گذاری با افزایش ارزش سرمایه بلند مدت"(Long-term capital appreciation fund) می باشد.

این سبک از صندوق ها نوعا یک درصد بالایی دارایی شان را در سهام عادی نگه می دارند، و از این رو به صورت ذاتی با نوسان همراه هستند. آنها همچنین پتانسیل یک سود بزرگی را با خود در طول زمان به همراه دارند.

درآمدهای عایدی صاحبان  سهام صندوق‌های سرمایه‌گذاری

کسانی که سهام یا واحد سرمایه‌گذاری صندوق‌های سرمایه‌گذاری را خریداری نمایند از سه محل بازدهی کسب می‌کنند:

1) افزایش ارزش خالص دارایی‌ها یا NAV 

2) دریافت سود تقسیمی سالانه صندوق

3) دریافت سود سرمایه‌ای حاصل از خرید و فروش اوراق بهادار توسط صندوق.

مزیت سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌ها

مزایای ویژه این صندوق‌ها عبارتند از نقدشوندگی بالای واحدهای سرمایه‌گذاری، مدیریت تخصصی و حرفه‌ای، امکان متنوع‌سازی سرمایه‌گذاری‌ها با هزینه اندک و نیز هزینه‌های پایین مدیریت و اداره صندوق در نتیجه صرفه‌جویی در مقیاس.

باتوجه به این که صندوق سرمایه‌گذاری مشترک درسبدی بسیار متنوع از سهام و سایر انواع اوراق بهادار سرمایه‌گذاری می‌کند، ریسک سرمایه‌گذاری نیز کاهش می‌یابد. بنابراین می‌توان گفت ریسک سرمایه‌گذاری در صندوق سرمایه‌گذاری مشترک از ریسک سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس کمتر است.

همه‌ی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک شبیه  هم نیستند

صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک اهداف سرمایه‌گذاری مختلف و بنابراین، ریسک‌های متفاوتی دارند. شما به عنوان یک سرمایه‌گذار، باید صندوق سرمایه‌گذاری ای را انتخاب کنید که با ریسک قابل قبول شما، همخوانی داشته باشد.

برای این که بتوانم صندوق‌های سرمایه‌گذاری را با هم مقایسه و بهترین آنها را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنم  باید ملاک‌هایی زیر را در نظر بگیریم :

1. بررسی وضعیت صندوق‌ها با مراجعه به http://www.seo.ir/ و استفاده ازگزارش‌های عملکرد هفتگی، ماهانه، سه‌ماهه و …. صندوق‌ها.

2. بررسی روند نوسانات صندوق‌ها با مراجعه به نمودارهای NAV و بررسی روند آن در طول دوره‌ی فعالیت مانند  این که ، روند اگر صعودی باشد با نوسان کم مطلوب‌تر است.

3. بررسی میزان ترکیب دارایی صندوق‌ها ، و صندوقی که ترکیب دارایی متنوع‌تری داشته باشد ریسکش کمتر است.

4. استفاده از راهنمایی مشاوران مالی و سرمایه‌گذاری برای تحلیل ریسک و بازدهی صندوق‌ها.

 ضمننا ؛ ارزش خالص دارایی‌های  یک صندوق سرمایه‌گذاری در پایان هر روز معاملاتی محاسبه می‌شودوازتقسیم مابه‌التفاوت دارایی‌هاوبدهی‌هابرتعداد واحدهای منتشره، ارزش هر واحد سرمایه‌گذاری مشخص می‌شود که براساس این قیمت شخص می‌تواند اوراق جدید خریداری و یا اوراق قبلی خود را ابطال نماید.

منبع : تالارمجازی آموزش بورس