الفبای غــــزل

بی تو الفبای غــــزل یعنی، جمــــع ســـی و دو حــــرف تکراری

در بیت هایی خالی و خاموش، سطحی و بی احساس و بازاری

تو ســــوره ی ناب تماشــــایی، تفســـــیر تو کار خــــدایان است

در تو تمــــام آیــه هـــــا جمعــــند، با جلــــوه های ناب دیـــداری

حتمــــا خــدا با قــدرت بسـیار، بر بستــــر روی تو بــی تکــــــرار

بالاتر از زیبــــاترین آثـار، آن چشــــــم ها را کـــــرده معمـــــــاری

در بوسه هــایت رازِ شیـــرینِ مـــرگ آوری پنهــــــان شده شــاید

ماننـــدِ رازِ مخفـــیِ تویِ،  آن قهــــــوه ی معــــــروفِ قاجــــــاری

موهای تو باشیوه ای مخصــوص، از لحـــظه ای که بازشان کردی

کــــرده تمـــــام شاعــران را سخـــت، درگیـــر فعــــــالیت کـــاری

اکســــیر لبخــــــند تــو را روزی، در استکــــــانی آب اگـــــر ریزنـد

یک جـــرعه از آن می شــــود فـــــوراً، درمانگـــــر انواع بیمـــــاری

بسیار خوش بینانه مقـــــداری، شیــــرین شبیهت بوده که فرهـاد

یک عمر شــــــد با دیدن رویــش، در بیســــتون مشغول حجـــاری

آزادی محــدود و زندان وار، خشــــک و زمخت و تلخ و ماشیـــن وار

دوریِ تو حـــالی چنیـــن دارد... چون روزهـــــای سخت اجــــباری!

 جواد مزنگی